Συζήτηση στη βελγική βουλή για την θρησκεία στην κοινωνία
Στην αίθουσα συνεδριών της Γερουσίας της Ομοσπονδιακής Κυβερνήσεως του Βελγίου πραγματοποιήθηκε με επιτυχία ημερίδα με τον τίτλο «Religiotimiste», την Τετάρτη 4 Οκτωβρίου 2017. Στην ομιλία αυτή συμμετείχαν οι αρχηγοί και μέλη των αναγνωρισμένων από το κράτος θρησκειών, εκπρόσωποι των φιλοσοφικών πεποιθήσεων, πολιτικοί παράγοντες και πολλοί νέοι.
Η ημερίδα τελούσε υπό την αιγίδα του Υπουργού Δικαιοσύνης και υπεύθυνου για το διάλογο του κράτους με τις θρησκείες και τα φιλοσοφικά ρεύματα, κ. Koen Geens με τη συμμετοχή ακαδημαϊκών διδασκάλων, που μέσα από τις εισηγήσεις του παρουσίασαν τον ρόλο και τα οφέλη που αποκομίζει η σημερινή κοινωνία με την επαφή της με τις θρησκείες, και αν τελικά οι θρησκείες ενώνουν ή διαιρούν την κοινωνία μας.
Την Ορθόδοξη Εκκλησία εκπροσώπησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βελγίου και Έξαρχος Κάτω Χωρών και Λουξεμβούργου κ. Αθηναγόρας, ενώ παρόντες ήταν ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Δοσίθεος (Πατριαρχείο Γεωργίας) και κληρικοί όλων, σχεδόν, των Ορθοδόξων παρουσιών στο Βέλγιο.
“Η ελπίδα και η μεταμορφωτική προοπτική, τα οποία πρέπει να οδηγούν στην αξιοπρέπεια, ένα δώρο του Θεού προς τον άνθρωπο, είναι η κινητήρια δύναμη για την επίδραση της πίστης στην κοινωνία…”
ανέφερε η αγγλικανή Heather Roy, ένα μήνυμα που εμφανίστηκε κατά κόρον στην ημερίδα και απορρέει από την πεποίθηση κάθε θρησκείας.
Ο ομότιμος Καθηγητής Herve Hasquin, γνωστός υπερασπιστής των φιλοσοφικών πεποιθήσεων, διακήρυξε στην εισήγησή του την ουδετερότητα του βελγικού κράτους και της νομοθεσίας του απέναντι στις θρησκευτικές διαφορές χωρίς την χρήση της γαλλικής λέξης «laïque», όπως αυτό συμβαίνει στη γαλλική νομοθεσία
Ο καθηγητής Rik Torfs αναφερόμενος στη σχέση μεταξύ λογικής και της θρησκείας σε όλη την ιστορία, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο άνθρωπος αποτελείται από περισσότερα από ό, τι ακριβώς θεωρείται λογικό.
Ο καθηγητής Dominique Lambert στην υψηλού επιπέδου εισήγησή του διαπραγματεύτηκε το αν μπορεί ένας αυθεντικός επιστήμονας να διακατέχεται από θρησκευτικό συναίσθημα, καταλήγοντας ότι ναι, μεν, μπορεί αλλά εκ των πραγμάτων δεν είναι εφικτό
Μετά τις ακαδημαϊκές εισηγήσεις υπήρξε δυνατότητα διαλόγου μεταξύ των εισηγητών και του συμμετεχόντων, όπου το κοινό είχε την ευκαιρία να αναφέρει προσωπικά βιώματα και ιστορίες σχετικά με το θέμα.
Ο Δρ Leen Decin ανέφερε από τον μεγάλο πολιτικό Churchill:
«Ένας απαισιόδοξος βλέπει μια πρόκληση σε κάθε πρόκληση.
Ένας αισιόδοξος βλέπει μια πρόκληση σε κάθε δυσκολία.»
Επίσης ο καθηγητής. Δρ Lambert τόνισε ότι βρίσκει τη δύναμή του στην πίστη και υποστήριξε την δυνατότητα της συνύπαρξης στον άνθρωπο επιστημοσύνης και θρησκευτικού συναισθήματος.
Ανάμεσα σε όλους τους συμμετέχοντες παρατηρήθηκε η τάση ότι η θρησκεία, είτε αυτή καθαυτή είτε τα γραπτά της (Αγία Γραφή), επηρεάζει την καθημερινότητά τους και τις δράσεις τους. Η θρησκεία, δηλαδή, ξεπερνάει πολλές φορές την απλή θεωρία και γίνεται δραστική στην ζωή των ανθρώπων.
Ευρείας συζητήσεως έτυχαν και τα θέματα του θρησκευτικού πλουραλισμού, της πολιτισμικής πολυμορφίας, του σεβασμού για τον κάθε άνθρωπο και τις θρησκευτικές του καταβολές και πεποιθήσεις, καθώς και τις κάθε θρησκείας στις διάφορες πτυχές της, εορτές, έθιμα, ζητήματα ισότητας των δύο φύλλων.
Μετά τις εισηγήσεις των ακαδημαϊκών και τη μεγάλη συζήτηση επ’ αυτών, το λόγο έλαβαν δύο εκπρόσωποι της κάθε θρησκείας. Για Ορθόδοξη Εκκλησία το λόγο έλαβε η κα Johanna Pelgrims και ο κ. Κοσμάς Βασιλειάδης.
Η κα Johanna Pelgrims αφού έδωσε ένα γενικότερο μήνυμα για τη σημασία του να είσαι ορθόδοξος στο σύγχρονο γίγνεσθαι, μετέφερε την εμπειρία της ως καθηγήτρια του μαθήματος των θρησκευτικών στα βελγικά σχολεία.
Η θρησκεία για τα παιδιά και τους εφήβους είναι συχνά ένα θέμα κοινού ενδιαφέροντος και συζητήσεως, στο πλαίσιο της ταυτότητας και του πολιτισμού τους. Με αυτόν τον τρόπο, οι νέοι αναπτύσσονται σαν άνθρωποι ανοικτού πνεύματος και ανεκτικοί πολίτες. Το βελγικό κράτος δίνει το δικαίωμα αυτό μέσα από την θρησκευτική εκπαίδευση, γεγονός που εγείρει συζητήσεις σχετικά με το αν τελικά πρέπει να παραμείνει ή να καταργηθεί το μάθημα αυτό στα σχολεία.
Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε ως εικόνα Θεού και οι νέοι πρέπει να έχουν την ευκαιρία να νιώσουν την αγάπη του Θεού σε ένα υγιές και φιλικό περιβάλλον, το οποίο θα αφορά όλα τα πρόσωπα, ανεξαρτήτως φυλής, καταγωγής ή θρησκείας. Οι νέοι που πασχίζουν για την ένταξή τους στην κοινωνία ή στην πίστη μέσω της διδασκαλίας δεν αγωνίζονται για τη διατήρηση της δικής τους ταυτότητας εγωιστικά, αλλά προσπαθούν να διατηρήσουν την ανθρωπότητα σε συνοχή όπου θα συνυπάρχουν όλοι, ανεξαρτήτως καταβολών, διατηρώντας το καθένας τις δικές του αξίες και την δική του πνευματικότητα.
Ο κ. Βασιλειάδης μίλησε για την κοινωνική συνεισφορά της Ορθοδοξίας στο σύγχρονο κόσμο που απορρέει από την Ορθόδοξη πνευματικότητα. Μίλησε για το βίωμα της Ορθοδοξίας που είναι ο καρπός της πνευματικότητας. Παραλλήλισε ορθόδοξη πνευματικότητα με ένα φρούτο όμορφο το οποίο είναι απαραίτητο να το δοκιμάσεις για να καταλάβεις απόλυτα την αξία του.
Ανέφερε ως έναν από τους φορείς της θεοποιήσεως του ανθρώπου τον ασκητισμό, ο οποίος θα μπορούσε να δράσει αποτελεσματικά στην ισορροπία της κοινωνίας και την ανάπτυξη του πνεύματος αγάπης και αλληλοκατανόησης των ανθρώπων, που μέσα από την ελευθερία και την ταπείνωση του ασκητικού ιδεώδους μπορούν αν καταφέρουν να δημιουργήσουν έναν κόσμο καλύτερο.
Κατά την ημερίδα έντονη ήταν η παρουσία νέων ανθρώπων οι οποίοι έπαιρναν τον λόγο και τοποθετούνταν τόσο επί των εισηγήσεων όσο και επί του θέματος γενικότερα. Έγινε φανερό ότι οι νέοι του σήμερα είναι πολύ αισιόδοξοι όσον αφορά τη θρησκεία και τις επιρροές της στην κοινωνία και τις δημόσιες δράσεις.
Οι διαφορετικές μαρτυρίες των ανθρώπων, οι οποίοι ναι μεν διαφέρουν αναμεταξύ τους, αλλά έδωσαν στο συνέδριο μια ζεστή ατμόσφαιρα, γεμάτη ελπίδα και αισιοδοξία.
Ο υπουργός Koen Geens στην καταληκτήρια ομιλία του ευχαρίστησε τον μεγάλο αριθμό των συμμετεχόντων, τις πολύ σημαντικές ιδέες και γνώμες που ακούστηκαν.
“Όλοι έχουμε ευθύνη απέναντι στην κοινωνία και στους νέους για να περάσουμε από το παρόν σε ένα καλύτερο μέλλον”.
Στο τέλος ευχή όλων υπήρξε η ημερίδα αυτή να γίνει απαρχή προβληματισμού και σκέψης σχετικά με την δράση των θρησκειών στην κοινωνία μας.