Η κοίμηση του πατρός Boris Bobrinskoy, τελευταίου μεγάλου θεολόγου της Σχολής των Παρισίων.
Την τελευταία του πνοή άφησε τα ξημερώματα της 7ης Αυγούστου 2020 ο Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Boris Bobrinskoy, στην κατοικία του στο Busy-en-Othe της Γαλλίας. Ο μακαριστός πατήρ Boris υπήρξε κοσμήτορας και καθηγητής Δογματικής Θεολογίας του Ινστιτούτου του Αγίου Σεργίου και ιερατικώς προϊστάμενος της ενορίας της Αγίας Τριάδας στο Παρίσι.
Ο Boris Bobrinskoy γεννήθηκε στο Παρίσι το 1925, υπήρξε γόνος Ρωσσικής οικογένειας, η οποία μετανάστευσε στην Γαλλία μετά την Επανάσταση του 1917. Μετά τον θάνατο της μητέρας του, σε ηλικία 10 ετών, φοίτησε σε σχολεία Ιησουιτών, βυζαντινόρυθμων, στο Βέλγιο (Namur) και το Παρίσι. Το 1942 συνάντησε τον πνευματικό του πατέρα, π. Κυπριανό Kern, και διακόνησε σαν ιερόπαιδας στον Ιερό Ναό του Αγίου Αλεξάνδρου Nevsky, του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Μετά την ολοκλήρωση των εγκυκλίων σπουδών του, το 1944, ο Bobrinskoy ξεκίνησε τις θεολογικές του σπουδές στο ινστιτούτο του Αγίου Σεργίου, το ίδιο έτος με τον John Meyendorff. Κατά τα έτη των σπουδών του στο Παρίσι επηρεάστηκε και συνδέθηκε με έγκριτα μέλη του ινστιτούτου όπως τους πατέρες Γεώργιο Florovsky, Αθανάσιο Afanasiev, Κυπριανό Kern και Αλέξανδρο Schmemann, καθώς και τους Αντώνιο Kartashev και Λέων Zander. Μεγάλη επιρροή άσκησε στον νεαρό Boris ο τότε κοσμήτορας του ινστιτούτου St Denys, Βλαδίμηρος Lossky. Το 1949, περαίωσε τις σπουδές του με την εκπόνηση της εργασίας του με τίτλο “Το μυστήριο του χρίσματος κατά τον 5ο αιώνα στην Συρο-Παλαιστινιακή παράδοση”. Τις μεταπτυχιακές του σπουδές ο Bobrinskoy ξεκίνησε με την επίβλεψη του π. Γεωργίου Florovsky, ο οποίος τον απέστειλε για διετείς σπουδές στην Αθήνα.
Με την επιστροφή του στον Άγιο Σέργιο ξεκίνησε την διδασκαλία της ιστορίας, ενώ το 1954 έλαβε την θέση της δογματικής θεολογίας, την οποία κατείχε μέχρι το 2009.
Τρία χρόνια αργότερα νυμφεύθηκε την Ελένη Disterlo, με την οποία απέκτησε τρία τέκνα. Χειροτονήθηκε διάκονος την άνοιξη του 1959 και ιερέας το ίδιο έτος. Το 1969 ο πατήρ Boris διορίστηκε ιερατικώς προϊστάμενος της ενορίας της Αγίας Τριάδος, της γαλλοφώνου ενορίας που εδρεύει στην κρύπτη του Καθεδρικού Ναού του Αγίου Αλεξάνδρου Nevsky στο Παρίσι. Υπήρξε θερμός υποστηρικτής της εγκαθίδρυσης της Ορθοδόξου παραδόσεως στην πραγματικότητα της Δυτικής Ευρώπης και ενεργό μέλος του συνδέσμου “Fraternité Orthodox”.
Κατά την διάρκεια της ζωής και της δράσεώς του ως κληρικός του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ήταν ενεργός υποστηρικτής της Οικουμενικής κινήσεως, ενώ ως μέλος του συνδέσμου “Πίστις και τάξις” έλαβε μέρος σε γενικές συνελεύσεις του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών, καθώς επίσης και στις υψηλού επιπέδου πανορθόδοξες διασκέψεις του Chambesy στην Γενεύη.
Ο Μητροπολίτης Βελγίου Αθηναγόρας συνδέθηκε με την μακαριστό π. Boris, ο οποίος ήταν ο πνευματικός πατέρας του κατά σάρκα πατρός του, αειμνήστου Πρωτοπρεσβυτέρου Ιγνατίου Peckstadt, ενώ πολλές φορές έτυχε και ο ίδιος της πνευματικής καθοδήγησης της μεγάλης αυτής προσωπικότητας του θεολογικού χώρου, με την μεγάλη καρδιά και το σπουδαίο ποιμαντικό αισθητήριο. Ο π. Boris, ο οποίος πέρασε αρκετές φορές από το Βέλγιο για να επισκεφθεί φίλους και να δώσει διαλέξεις πνευματικού και θεολογικού περιεχομένου, ήξερε να ακούει τους προβληματισμούς των συνανθρώπων του και να αντιλαμβάνεται και κατανοεί το περιβάλλον στο οποίο ζει και δραστηριοποιείτε ένα πνευματικό του παιδί.
Τα χρόνια πριν την κοίμησή του αποσύρθηκε στο Ορθόδοξο μοναστήρι της Αγίας Σκέπης στο Bussy-en-Othe της Γαλλίας.
Κύριος ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του και να τον κατατάξει στην χωρία των Αγίων και Δικαίων.
Αιωνία του η μνήμη.