Ἐνορία Ἁγίου Νικολάου, Schaerbeek

Ἐνορία Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Νικολάου Σκάρμπεκ Βρυξελλῶν
Ἱστορικὸν

Ὁ πρῶτος Μητροπολίτης Βελγίου προεῖδεν ὅτι, ἀφ’ ἑνὸς μὲν ὁ μεγάλος Ναὸς τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν δὲν ἐπήρκει πλέον διὰ τὴν ἐξυπηρέτησιν τῶν Ἑλλήνων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, ἀφ´ἑτέρου δὲ καθίστατο ἐπιτακτικὴ ἡ ἀνάγκη ἱδρύσεως ἑνὸς νέου, ὅστις θὰ ἐκάλυπτε τὰς πνευματικὰς ἀνάγκας τῶν Χριστιανῶν ἐκείνων, οἵτινες ἐγκαθίσταντο εἰς τὰς περιοχὰς τῶν δύο μεγάλων ἐν Βρυξέλλαις σιδηροδρομικῶν σταθμῶν, ἤτοι τὴν περιοχὴν τοῦ Midi καὶ τὴν τοῦ Nord. Αἱ δύο προαναφερόμεναι αἰτίαι ἐστάθησαν ἡ ἀφορμὴ οὕτως ὥστε νὰ συσταθῇ ἐν ἔτει 1972 ἡ Ἐνορία τοῦ Ἁγίου Νικολάου Σκαρμπέκ.

Κατὰ τὴν ἀμέσως μετὰ τὴν ἵδρυσιν τῆς Ἐνορίας χρονικὴν περίοδον ἡ Θεία Λειτουργία ἐτελεῖτο εἰς τὸν μεγάλον Ρωμαιοκαθολικὸν ναὸν τοῦ Ἁγίου Νικολάου ἐπὶ τῆς Rue de Brabant. Ὁ Ναὸς ἐκαλλωπίσθη σταδιακῶς διὰ μικροῦ εἰκονοστασίου καὶ φορητῶν εἰκόνων. Ἐπρομηθεύθησαν δὲ τὰ ἀναγκαῖα, πρὸς ἐπιτέλεσιν τῶν Ἱερῶν Ὰκολουθιῶν, ἐκκλησιαστικὰ σκεύη. Ἐχρησιμοποιεῖτο διὰ τὴν Θείαν Λατρείαν οὐ μόνον ὑπὸ τῶν ὀρθοδόξων ἀλλὰ καὶ ὑπὸ τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν εἰς διαφορετικὰ ὠράρια. Ἄχρι τοῦ ἔτους 2016 εἰς αὐτὸν ἐλάμβανον χώραν αἱ Ἀκολουθίαι τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος καὶ τῆς ἑορτῆς τοῦ Πάσχα.

Τὴν 22^αν Ἰανουαρίου 1976 ὁ Θεόφιλος Σκυλλᾶς ἐδώρισεν, ἐπ´ὀνόματι τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τὸ εὑρισκόμενον ἐπὶ τῆς Rue de Progrès 293 ἀκίνητον θέτοντας ὡς σκοπὸν τὴν διαμόρφωσιν αὐτοῦ εἰς εὐκτήριον οἶκον, διὰ τὴν ἐξυπηρέτησιν τῶν Ἑλλήνων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν. Ὁ Ἱερὸς οὗτος Ναὸς παραμένει ἐν ἐνεργείᾳ ἄχρι τῆς σἠμερον ἀποτελώντας τὸ πνευματικὸν κέντρον τῆς Ἐνορίας τοῦ Ἁγίου Νικολάου Σκαρμπέκ.

Τὴν 16^ην Μαρτίου 1987 ἡ Ἐνορία προέβη εἰς τὴν ἀγορὰν τῶν δύο ἐπὶ τῆς ἰδίας ὁδοῦ παραπλεύρως τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ ἀκινήτων, φερόντων τοὺς ἀριθμοὺς 295 καὶ 297 ἀντιστοίχως, ἐπ´ὀνόματι τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Ὁ σκοπὸς τῆς ἐπενδύσεως ταύτης διὰ τὸ μὲν πρῶτον ἦτο ἡ χρήσις αὐτοῦ ὡς κατοικία τοῦ ἑκάστοτε ἐφημερίου, διὰ δὲ τὸ δεύτερον ἡ ἐνοικίασις αὐτοῦ, τὸ προϊὸν τῆς ὁποίας θὰ διετίθετο διὰ τὴν συντήρησιν τοῦ ὅλου συγκροτήματος. Τὸ ἀπαραίτητον διὰ τὴν ἀγορὰν χρηματικὸν ποσὸν διέθεσεν, ὑπὸ μορφὴν δανείου, ὁ ἀείμνηστος Βλάσιος Ἀγγελόπουλος, τοῦ ὁποίου ἡ ἐν συνεχείᾳ ἀποπληρωμὴ ἐπετεύχθη σταδιακῶς ἐκ τῶν ἐσόδων τῆς Ἐνορίας.

Εἰς τὸν Ἱερὸν Ναὸν καὶ εἰς τὴν ὑπερκειμένην αὐτοῦ αἴθουσαν δεξιώσεων ἐπραγματοποιήθησαν κατὰ τὸ χρονικὸν διάστημα μεταξὺ τῶν ἐτῶν 2015-2017 ἐκτεταμέναι ἐπισκευαστικαὶ καὶ ἐξωραϊστικαὶ ἐργασίαι, διὰ τῶν ὁποίων ἀνεκαινίσθη λίαν ἐπιτυχῶς καὶ διεμορφώθη ριζικῶς ἅπαν τὸ οἰκοδόμημα. Τὸ ποιμαντικὸν ἔργον τῆς Ἐνορίας διεξάγεται κατὰ τρόπον συστηματικὸν τὰ τρία κυρίως τελευταία ἔτη, ἰδιαιτέρως εἰς τὸν τομέαν τῆς ποιμαντικῆς τῶν νέων διὰ συχνῶν συναντήσεων καὶ καταλλήλων κατηχήσεων.

Διατελέσαντες Κληρικοὶ
Πρεσβύτερος Ἰωάννης Κλῆς, (1972 – 1975).
Αρχιμανδρίτης Χριστοφόρος Σταυρόπουλος (1976 – 1977).
Πρεσβύτερος Παναγιώτης Παναγόπουλος (1977 – 1981).
Πρεσβύτερος Γεώργιος Χιώτης (1981-2004).
Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Χαρτοματσίδης (1995-2006).
Πρωτοπρεσβύτερος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου Παναγιώτης Μοσχονᾶς (2004-2014).
Ἐν ἐνεργείᾳ Κληρικοὶ
Ἱερατικῶς Προϊστάμενος: Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Βλατάκης (ἀπὸ τοῦ ἔτους 2014 μέχρι τῆς σήμερον).
Ἐφημέριος: Πρωτοπρεσβύτερος Ἐμμανουὴλ Μαυρογιαννάκης (ἀπὸ τοῦ ἔτους 2014 μέχρι τῆς σήμερον).