Καθεδρικὸς Ναὸς Ἁγίου Νικολάου, Μεγάλον Δουκάτον τοῦ Λουξεμβούργου

Ἐνορία Καθεδρικοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Νικολάου Λουξεμβούργου
Ἱστορικὸν

Πολὺ πρὸ τῆς ἱδρύσεως τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Βελγίου καὶ Ἐξαρχίας Κάτω Χωρῶν καὶ Λουξεμβούργου ὑπῆρχον ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ ἐν Λουξεμβούργῳ, τοὺς ὁποίους διηκόνει ὁ Ἀρχιμανδρίτης Αἰμιλιανὸς Τιμιάδης (μετέπειτα Μητροπολίτης Σηλυβρίας) καὶ ἐν συνεχείᾳ ὀ Ἀρχιμανδρίτης Παντελεήμων Κοντογιάννης (πρώην Μητροπολίτης Βελγίου). Ὁ τελευταῖος μάλιστα διέσχιζεν ἅπασαν τὴν χώραν ταύτην, διὰ νὰ τελέσῃ τὴν Θείαν Λειτουργίαν κατὰ τὰς ἡμέρας τῶν Ἑορτῶν καὶ τῶν διακοπῶν. Τὰ Μυστήρια τοῦ Γάμου καὶ τῆς Βαπτίσεως ἐτελοῦντο εἰς τὰς οἰκίας τῶν πιστῶν, ὡς συνέβαινεν ἐνίοτε καὶ ἐν Βελγίῳ. Ἀπὸ τοῦ ἔτους 1959 ἕως τοῦ 1968 αἱ Ἱεραὶ Ἀκολουθίαι ἐτελοῦντο εἰς τὸ ἐπὶ τῆς Boulevard d’Avranches παρεκκλήσιον τοῦ Ρωμαιοκαθολικοῦ μοναστηρίου Couvent du Sacré-Cœur.

Μετὰ τὴν ἵδρυσιν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ὁ Μητροπολίτης Αἰμιλιανὸς Ζαχαρόπουλος ἐθλίβετο, διότι αἱ συνθῆκαι δὲν ἐπέτρεπον τὴν ἐγκατάστασιν μονίμου ἱερέως εἰς τὸ Μεγάλον Δουκᾶτον. Μέχρι τοῦ ἔτους 1975 αἱ ἱεροπραξίαι ἐλάμβανον χώραν εἰς τὸν ἐνοριακὸν Ναὸν Sacré-Cœur τῆς ὁδοῦ Dicks. Ἐν συνεχείᾳ διετέθη ὑπὸ τοῦ Δήμου τῆς πόλεως τοῦ Λουξεμβούργου τὸ ἐπὶ τῆς ὁδοῦ Pulvermühl 3 κτήριον, τὸ ὁποῖον, ἀπὸ τοῦ ἔτους 1976, διεμορφώθη εἰς ὀρθόδοξον ναὸν ἀφιερωμένον εἰς τοὺς Ἁγίους Ἀναργύρους.

Κατὰ τὸ ἔτος 1980 ἡ Ἐνορία ἠρίθμει περὶ τοὺς ἑκατὸν πιστούς. Ἅμα τῇ εἰσόδῳ τῆς Ἑλλάδος εἰς τοὺς εὐρωπαϊκοὺς καὶ διεθνεῖς ὀργανισμοὺς ηὐξήθη θεαματικῶς ἡ ὀρθόδοξος κοινότης. Σήμερον ὑπολογίζεται (λόγῳ μὴ ἀνευρέσεως ἄχρι τοῦδε ἐπισήμων στοιχείων) ὅτι οἱ Ἕλληνες κάτοικοι τοῦ Λουξεμβούργου ὑπερβαίνουσι τὰς τρεῖς χιλιάδας. Ἐγκαταβιώνουσι συνολικῶς περὶ τὰς δέκα χιλιάδας Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί εἰς τὴν Χώραν ταύτην.

Χάρις εἰς τὴν δωρεὰν ὑπὸ τοῦ ρωμαιοκαθολικοῦ ἱερέως Nicolas Schmidt ἑνὸς οἰκοπέδου εὑρισκομένου ἐν Weiler-la-Tour, ἡ ἐνορία τοῦ Λουξεμβούργου ἤρχισε νὰ καταστρώνῃ τὰ σχέδια καὶ ἐν συνεχείᾳ νὰ προβαίνῃ εἰς τὴν ἔναρξιν τῶν ἐργασιῶν ἀνεγέρσεως ἰδιοκτήτου ὀρθοδόξου ναοῦ ἀφιερωμένου εἰς τὸν Ἅγιον Νικόλαον καὶ τῆς ὑποκειμένης αὐτοῦ ἐνοριακῆς αἰθούσης. Ὁ Μητροπολίτης Παντελεήμων (νῦν πρώην Βελγίου) καὶ οἱ ἐνορῖται προπορευομένων δὲ τῶν μελῶν τῆς ἐνοριακῆς ἐπιτροπῆς εἰργάσθησαν φιλοτίμως καὶ ἀόκνως διὰ τὴν αἰσίαν ἀποπεράτωσιν τοῦ ἐπὶ τῆς Rue du Schlammesté 1 οἰκοδομήματος. Τὰ ἐγκαίνια τοῦ νεοδμήτου περικαλλοῦς ναοῦ ἐτελέσθησαν τὴν 18^ην τοῦ μηνὸς Ὀκτωβρίου 2008 ὑπὸ τοῦ Μητροπολίτου Παντελεήμονος, συμπαραστατουμένου ὑπὸ τῶν Ἐπισκόπων Λουκᾶ (Πατριαρχείου Σερβίας), Ἀρίστης Βασιλείου, Εὐμενείας Μαξίμου καὶ Σινώπης Ἀθηναγόρου (νῦν Μητροπολίτου Βελγίου).

Ἡ ἀναγνώρισις τῆς Ἐνορίας ἐπετεύχθη κατὰ τὸ ἔτος 1997 κατόπιν ἐνεργειῶν τοῦ τότε Μητροπολίτου Παντελεήμονος, ἐνῷ ἡ ἐπίσημος Σύμβασις Ἀναγνωρίσεως ὑπεγράφη τὴν 26ην Ἰανουαρίου 2015 ὑπὸ τοῦ Μητροπολίτου Ἀθηναγόρου.  Ἡ Συμφωνία αὕτη ἀφορᾶ εἰς τὴν ἀναγνώρισιν τεσσάρων Ἐνοριῶν: Ἑλληνοφώνου, Ρωσσοφώνου, Σερβοφώνου καὶ Ρουμανοφώνου. Ἐκπρόσωπος τοῦ συνόλου τῆς Ὀρθοδόξου ἐν Λουξεμβούργῷ Ἐκκλησίας καθίσταται ὁ ἑκάστοτε Μητροπολίτης Βελγίου καὶ Ἔξαρχος Κάτω Χωρῶν καὶ Λουξεμβούργου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Ἡ συναφθεῖσα μεταξὺ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Κράτους τοῦ Λουξεμβούργου Σύμβασις (εἰκοσαετοῦς ἰσχύος) ἀντικατέστησε τὰς κατὰ τὰ ἔτη 1997 καί 2004 προγενεστέρας.

Διατελέσαντες Κληρικοὶ
– Ἀρχιμανδρίτης Αἰμιλιανὸς Τιμιάδης (μετέπειτα Μητροπολίτης Σηλυβρίας).
– Ἀρχιμανδρίτης Παντελεήμων Κοντογιάννης (πρώην Μητροπολίτης Βελγίου).
– Ἀρχιμανδρίτης Ἰωάννης Σακελλαρίου (νῦν Μητροπολίτης Θερμοπυλῶν) (1981-1982).
– Πρεσβύτερος Ἰωάννης Κλῆς (1984-1985).
– Πρεσβύτερος David De Bruyn (1986-1989).
– Ἀρχιμανδρίτης Ἐμμανουὴλ Ἀδαμάκης (νῦν Μητροπολίτης Γαλλίας) (1988-1989).
– Πρωτοπρεσβύτερος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου Ἰωακεὶμ Εὐαγγελινός (1990-1999).
– Πρωτοπρεσβύτερος Ἐλευθέριος Ἀνυφαντάκης (1999-2012).
– Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Βλατάκης (2012-2014).
– Ὁ Ἐπίσκοπος Σινώπης Ἀθηναγόρας (νῦν Μητροπολίτης Βελγίου) ἐχρημάτισεν Ἀρχιερατικῶς Προϊστάμενος (2012-2013).
Ἐν ἐνεργείᾳ Κληρικοὶ
– Ἱερατικῶς Προϊστάμενος: Πρωτοπρεσβύτερος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου Παναγιώτης Μοσχονᾶς (ἀπὸ τοῦ ἔτους 2014 μέχρι τῆς σήμερον).
– Ἐφημέριος: Πρωτοπρεσβύτερος Σπυρίδων Τσεκούρας (ἀπὸ τοῦ ἔτους 2012 μέχρι τῆς σήμερον).