Γραφεῖον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας παρὰ τῇ Εὐρωπαϊκῇ Ἑνώσει

Τὸ Γραφεῖον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας παρὰ τῇ Εὐρωπαϊκῇ Ἑνώσει ἱδρύθη τὸ ἔτος 1994 δι᾽ ἀποφάσεως τῆς Ἁγίας καὶ Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου μὲ ἕδραν τὰς Βρυξέλλας καὶ λειτουργεῖ ὑπὸ τὴν ἐποπτείαν καὶ παρακολούθησιν τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βελγίου κ. Ἀθηναγόρου.

Ἦτο ὁ τότε Πρόεδρος τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἐπιτροπῆς κ. Jacques Delors, ὁ ὁποῖος προέτεινε νὰ λειτουργεῖ ὡς Γραφεῖον ἁπάσης τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας παρὰ τῇ Ε.Ε. ἐκ παραλλήλου πρὸς τὰ ἤδη ὑπάρχοντα Γραφεῖα τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας παρὰ τῇ Ε.Ε., COMECE (Commission des Episcopats de la Communauté Européenne) καὶ τῆς Εὐρωπαϊκῆς Οἰκουμενικῆς Ἐπιτροπῆς διὰ τὴν Ἐκκλησίαν καὶ Κοινωνίαν (σήμερον C.E.C. – Συνδιάσκεψις Εὐρωπαϊκῶν Ἐκκλησιῶν).

Ἡ Ἁγία καὶ Ἱερὰ Σύνοδος ἔθεσε τὸ Γραφεῖον τοῦτο ὑπὸ τὴν ἐποπτείαν τοῦ ἑκάστοτε Μητροπολίτου Βελγίου καὶ διώρισε τὸν τότε Ἀρχιμανδρίτην κ. Ἐμμανουὴλ Ἀδαμάκην (σήμερον Μητροπολίτην Γαλλίας) καὶ τὸν τότε Ἀρχιδιάκονον Ἀθηναγόραν Peckstadt (σημερινὸν Μητροπολίτην Βελγίου) – καὶ οἱ δύο κληρικοὶ τῆς Μητροπόλεως Βελγίου – τὸν πρῶτον ὡς διευθυντοῦ καὶ τοῦ δευτέρου ὡς συνεργάτου τοῦ Γραφείου.

Τὸ κτήριον ὅπου στεγάζεται τὸ Γραφεῖον τοῦτο εἰς Βρυξέλλας ἠγοράσθη ὑπὸ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Βελγίου εἰδικῶς διὰ τὴν ἐκπροσώπησιν ταύτην.

Ἀπὸ τῆς ἀρχῆς τῆς λειτουργίας του, τὸ Γραφεῖον τοῦτο ἐδραστηριοποιήθη μὲ στόχον τὴν γνωριμίαν καὶ τὴν προσέγγισιν τῆς Ὀρθοδοξίας μὲ τοὺς Εὐρωπαϊκοὺς θεσμοὺς καὶ ὑπηρεσίας. Ἦτο σημαντικὸν νὰ καταστῇ γνωστὴ ἡ μαρτυρία τῆς Ὀρθοδοξίας ὡς ὑπερεθνικοῦ καὶ οἰκουμενικοῦ θεσμοῦ, εἰς μίαν μάλιστα ἐποχὴν ἐθνικῶν συγκρούσεων εἰς τὴν περιοχὴν τῶν Βαλκανίων. Πολὺ γρήγορα προσετέθη ἡ ἀντιμετώπισις τῆς οὕτω λεγομένης θρησκευτικῆς βίας καὶ τῆς τρομοκρατίας αἱ ὁποῖαι ἐπεξετάθησαν εἰς Ἀνατολὴν καὶ Δύσιν.

Εἰς τὴν διπλῆν ταύτην ἀποστολὴν τῆς ἐσωτερικῆς ἀναγεννήσεως καὶ μαρτυρίας τοῦ γνησίου ὀρθοδόξου καὶ οἰκουμενικοῦ τρόπου ὑπάρξεως τῆς Ἐκκλησίας μας, καὶ ἀφ᾽ ἑτέρου, τῆς ἀντιμετωπίσεως τῆς ἀλόγου μισαλλοδοξίας, τὸ Γραφεῖον ἀνταπεκρίθη διὰ τῆς ἐντατικῆς ἐκπροσωπήσεως εἰς τὰ ἁρμόδια ὄργανα τῆς Ε.Ε. καὶ τῆς ὀργανώσεως ποικίλλων δράσεων πρὸς ἐνδυνάμωσιν τῆς εἰρήνης, τῆς φιλαδελφείας, τοῦ σεβασμοῦ τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καὶ τῆς συνενώσεως τῶν λαῶν τῆς Εὐρώπης.

Παρ᾽ ὅλας τὰς διαρκεῖς ὑλικὰς δυσκολίας, τὸ Γραφεῖον τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου ἔφερε εἰς πέρας πολλὰς δράσεις μὲ ἀποκορύφωμα τὰς ἐπισήμους ἐπισκέψεις τῆς Αὐτοῦ Θειοτάτης Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου εἰς τὰ κέντρα ἐξουσίας τῆς Ε.Ε., καὶ τῆς ὁμολογίας διὰ ζώσης τοῦ μαρτυρίου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἐνώπιον τῶν ἐκπροσώπων τῶν λαῶν τῆς Εὐρώπης. Διωργάνωσε μεγάλην διαθρησκειακὴν συνάντησιν μετὰ τὰ γεγονότα τῆς 11ης Σεπτεμβρίου, τὸν Δεκέμβριον τοῦ ἔτους 2001. Ἐβοήθησε εἰς τὸν διάλογον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου μὲ τὸ Εὐρωπαϊκὸν Λαϊκὸν Κόμμα (πρὸς τοῦτο ἐβοήθησε τὰ μέγιστα ὁ πρώην Πρωθυπουργὸς τοῦ Βελγίου ἀείμνησος Wilfried Martens καὶ μετέπειτα πρόεδρος τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Λαϊκοῦ Κόμματος), καὶ ἐθεσμοθετήθη διάλογος τοῦ κόμματος τούτου μὲ τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν εἰς Εὐρώπην, ὁ ὁποῖος κατέληξε εἰς διαθρησκειακὸν διάλογον.

Τὸ Γραφεῖον συμμετέσχε πρωταγωνιστικῶς εἰς τὴν διοργάνωσιν σεμιναρίων διαθρησκειακοῦ διαλόγου, καθὼς καὶ εἰς τὸν θεσμοθετημένον διάλογον μὲ τὴν Ε.Ε. ὑπὸ τὴν μορφὴν συναντήσεων ἐτησίως μὲ τὰς ὑπηρεσίας τοῦ Προέδρου τῆς Ε.Ε.

Ἡ παράδοσις τοῦ διαλόγου τοῦ Γραφείου μὲ τὸ Εὐρωπαϊκὸν Λαϊκὸν Κόμμα (ΕΛΚ), ξεκίνησε τὸν Ἀπρίλιον τοῦ 1996 εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν, ἀνάλογες συναντήσεις δὲ συνεχίζονται νὰ πραγματοποιεῖται μέχρι σήμερον. Ἡ θεμελιώδης βάσις τοῦ διαλόγου μεταξὺ τοῦ ΕΛΚ καὶ τῶν μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν, τῇ πρωτοβουλίᾳ τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας, εἶναι κατοχυρωμένος διὰ τοῦ ἄρθρου 17 τῆς συνθήκης τῆς Λισσαβῶνος καὶ ἀποτελεῖ μία εὐθύνην διὰ τὴν Εὐρώπην καὶ τὴν Μητέρα Ἐκκλησία. Ὁ διάλογος μὲ τὸ ΕΛΚ φέρει συνεχῶς καρπούς, ἐφ᾽ ὅσον ἀνώτατα στελέχη τοῦ Κόμματος τούτου διακηρύττουν τὴν μεγάλην σημασίαν τῶν θρησκευτικῶν κοινοτήτων διὰ τὴν ἀνθρωπίνην ἀξιοπρέπειαν. Βοηθάει δὲ ὁ διάλογος αὐτὸς εἰς τὴν γεφύρωσιν τοῦ κοινωνικοῦ καὶ πολιτισμικοῦ χάσματος μεταξὺ τῆς Δυτικῆς καὶ τῆς Κεντρικῆς καὶ Ἀνατολικῆς Εὐρώπης. Ἡ σημασία τῆς Ὀρθοδοξίας θὰ γίνῃ περισσότερον κατανοητὴ μόνον μὲ τὸν διάλογον αὐτόν.

Πρόεδρος:

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βελγίου κ. Ἀθηναγόρας
Place de Jamblinne de Meux 40 – 1030 Brussels
Τηλ.: +32.2/736.52.78
E-mail: belgiou@orthodoxia.be

Γενικὸς Γραμματεύς:

Ὁ Αἰδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος κ. Κωνσταντίνος Κενανίδης
Τηλ.: ‭+32 471 40 47 77‬
E-mail: frconken@gmail.com

Σύμβουλος:

Ὁ Αἰδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος κ. Pawel Cecha
Τηλ.: ‭‭+32 489 86 91 16‬
E-mail: xpawelcecha@gmail.com

______________________________

 

Εὐρωπαϊκὴ Ἐπιτροπή

ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΟΑΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΠΗΣ κ. JACQUES DELORS
ΕΠΙ ΤΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΠΑΡΑ ΤΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΕΙ

10.01.1995

Χαιρετίζω τὴν ἀπόφαση Πατριάρχου Βαρθολομαίου Α´ νὰ ἀνοίξῃ «Γραφεῖο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας παρὰ τῇ Εὐρωπαϊκῇ Ἑνώσει». Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ ἡ παρουσία τῆς Ὀρθοδοξίας στὰ Εὐρωπαϊκὰ Θεσμικὰ Ὄργανα θὰ εἶναι συνεχὴς καὶ τακτική.

Ἐκφράζω τὰ συγχαρητήριά μου στὸν Διευθυντὴ τοῦ Γραφείου τούτου, Ἀρχιμανδρίτην Ἐμμανουήλ  Ἀδαμάκη, γιὰ τὸν διορισμό του ὡς ἐπικεφαλῆς τοῦ Γραφείου τούτου, καθὼς καὶ στὸν συνεργάτην του, Ὁσιολογιώτατο Ἀρχιδιάκονο Ἀθηναγόρα Peckstadt, ὑπὸ τὴν ἐποπτείαν τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βελγίου κ. Παντελεήμονος.

Ὅπως γνωρίζετε μὲ πρωτοβουλία μου, ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἐπιτροπὴ ἄρχισε διάλογον σὲ βάθος μὲ τὶς μεγάλες χριστιανικὲς Ὁμολογίες. Πραγματοποοῦνται ἄτυποι συναντήσεις μὲ τὴν Οἰκουμενικὴ Ἐπιτροπὴ Ἐκκλησίας καὶ Κοινωνίας, ἡ ὀποία περιλαμβάνει τὴν Ὀρθόδοξη Ἀντιπροσωπεία, τὴν Ἐπιτροπὴ τῶν Ἐπισκόπων τῆς Εύρωπαϊκῆς Κοινότητος καὶ τὸν Ἀποστολικὸ Νούντσιο.

Γιατὶ εἶναι σημαντικὸς αὐτὸς ὁ Διάλογος; Πιστεύω βαθειὰ ὅτι μετὰ τὴν εὐρωπαϊκὴν οἰκοδόμησιν μὲ ἐπίκεντρο τὴν οἰκονομία, εὑρισκόμεθα σὲ νέα φάση, ὅπου ἡ οἰκονομικὴ διάσταση μόνη της δὲν ἐπαρκεῖ πρέον γιὰ νὰ δικαιολογήσῃ τὴν εὐρωπαϊκὴ δυναμική. Εἰσερχόμεθα πράγματι σὲ μία ἐποχὴ πλήρη κινδύνων καὶ δυσκολιῶν. Δὲν ἀπειλεῖται μόνον ἡ ἐλευθερία, ἀλλὰ καὶ οἱ πολιτιστικὲς καὶ ἐθνικὲς ταυτότητες. Δὲν εἶναι μόνον τὸ φαινόμενον τοῦ ἀποκλεισμοῦ, τὸ ὁποῖον αὐξάνεται, ἀλλὰ καὶ οἱ κοινωνικοὶ δεσμοί καὶ οἱ συνεκτικοὶ κρῖκοι τῆς κοινωνίας εὐρίσκονται σὲ κίνδυνο νὰ διαλυθοῦν. Ἐπὶ πλέον, ἀπὸ στρατηγικῆς ἑπόψεως, ἐξερχόμεθα ἀπὸ ἕνα κόσμο διπολικό, ὅπου «ἡ εἰρήνη τῶν νεκροταφείων» ἀντιπροσωπεύονταν ἀπὸ τὴν ἀμοιβαία πυρηνικὴ ἀποτροπή, ὐπῆρχε ὅμως σχετικὴ σταθερότητα, καὶ εἰσερχόμεθα σὲ ἕνα κόσμο πολυπολικὸ ὅπου μᾶς ἀπειλοῦν κίνδυνοι ἀπὸ ὅλες τὶς πλευρές.

Ἐὰν σὲ αὐτὴ τὴν φάση δὲν ἀνακαλύψουμε λόγους νὰ ζοῦμε μεταξύ μας οἰ Εὐρωπαῖοι ὡς κοινωνία, ἐὰν δὲν σφυρηλατήσουμε μία εὐρωπαϊκὴ συνείδηση, μία λογικὴ ἐπιθυμία νὰ ζοῦμε μαζί πέρα ἀπὸ τὶς νόμιμες διαφορές μας, διατρέχουμε τὸν μεγάλο κίνδυνο τῆς στασιμότητος. Δὲν θὰ ὐπάρχει ἀρκετὴ θέρμη καὶ ἐνθουσιασμὸς νὰ συνεχίσουμε τὴν εὐρωπαϊκὴ περιπέτεια.

Πρέπει νὰ κάνουμε τὰ πάντα γιὰ νὰ δώσουμε στὸ εὐρωπαϊκὸ οἰκοδόμημα νέα ἔμπνευση, ἕνα λόγο ὑπάρξεως. Σ´αὐτὸ τὸ πλαίσιο ἀνέλαβα προσωπικῶς τὴν πρωτοβουλία νὰ ξεκινήσω διάλογο μὲ τὶς μεγάλες θρησκευτικὲς παραδόσεις. Μακάρι νὰ ἐπεκταθῇ στὸν Ἰουδαϊσμό, στὸ Ἰσλὰμ καὶ στοὺς Ἀνθρωπιστές.

Ναί, ἄς τὸ ποῦμε σήμερα, ἡ Εὐρώπη χρειάζεται τὴν συμβολὴ τῆς Ὀρόδοξης Ἐκκλησίας, ποὺ ἐκπροσωπεῖ 200 ἑκκατομύρια πιστούς, κυρίως στὴν Ἑλλάδα καὶ στὴν Ἀνατολικὴ Εὐρώπη, ποὺ εἶναι σημαντικὸς παράγων γιὰ τὸ μέλλον τῆς εὐρωπαϊκῆς ἠπείρου καὶ γιὰ τὴν προσέγγιση Ἀνατολῆς καὶ Δύσης. Πολλοὶ Ἀνατολικοευρωπαῖοι τὴν θεωροῦν σὰν πηγὴ ταυτότητας καὶ θὰ μποροῦσαν νὰ βροῦν τὴν δύναμη νὰ ἀντισταθοῦν στοὺς πειρασμοὺς τοῦ ἐθνικοφυλετικοῦ ἀποκλεισμοῦ. Ἡ Ὀρθοδοξία ἄλλωστε κατεδίκασε τὸν ἐθνοφυλετισμὀ: «χρήση τῆς θρησκείας γιὰ ἐθνικιστικοὺς σκοπούς».

Ἀλλὰ καὶ οἰ Δυτικοευρωπαῖοι ἔχουν πολλὰ νὰ ὠφεληθοῦν ἀπὸ αὐτὴ τὴν παρουσία, διότι εἶναι μία πρόκληση καὶ ἄνοιγμα στὴν ὑπερβατικότητα ποὺ βοηθᾶ νὰ υἱοθετηθοῦν οἱ ἀξίες κυρίως πάνω στὶς ὁποῖες βασίζεται ἡ Εὑρωπαϊκὴ οἰκοδόμηση.

JACQUES DELORS