Βράβευση καθηγητού ψυχολογίας κ. Βασιλείου Σαρόγλου
Στὶς 4 Ὀκτωβρίου 2021 ἔγινε στὶς Βρυξέλλες, στὸ Μέγαρο τῶν Καλῶν Τεχνῶν (Palais des Beaux Arts), ἡ τελετὴ βράβευσης ἀπὸ τὸ FNRS (Βελγικὸ Ἐθνικὸ Ἵδρυμα Ἐπιστημονικῆς Ἔρευνας) πέντε διακεκριμμένων καθηγητῶν Πανεπιστημίου, ἀπὸ τὴν Ὁμοσπονδία Βαλλονίας-Βρυξελλῶν (καὶ πέντε ἀπὸ τὴν Φλάνδρα), καθηγητῶν ἐρευνητῶν πού, ὁ καθένας στὸν τομέα του, κατέστησε δυνατὴ τὴν ἐπέκταση τῶν συνόρων τῆς γνώσης. Ἡ τελετὴ ἀπονομῆς ἔγινε μὲ τὴν παρουσία τοῦ Βασιλέως τοῦ Βελγίου Φιλίππου, πολιτικῶν καὶ ἀκαδημαϊκῶν προσωπικοτήτων, τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βελγίου κ. Ἀθηναγόρου, καθὼς καὶ φοιτητῶν τῶν διαφόρων Πανεπιστημίων.
Τὰ ἐπιστημονικὰ αὐτὰ βραβεῖα (Prix Quinquennaux du FNRS), τοῦ ὑψηλότερου κύρους στὴ χώρα, ἀπονέμονται κάθε πέντε χρόνια. Δύο ἀπὸ αὐτὰ ἀφοροῦν τὶς βιοϊατρικὲς ἐπιστῆμες, δύο ἀφοροῦν τὶς θετικὲς ἐπιστῆμες, καὶ ἕνα τὶς ἀνθρωπιστικὲς καὶ κοινωνικὲς ἐπιστῆμες. Τὸ βραβεῖο γιὰ τὶς ἀνθρωπιστικὲς καὶ κοινωνικὲς ἐπιστῆμες ἀπονεμήθηκε στὸν Ἕλληνα Καθηγητὴ Ψυχολογίας τῆς Θρησκείας τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Λουβαίνης (Louvain-La-Neuve) κ. Βασίλειο Σαρόγλου.
Ὁ κ. Β. Σαρόγλου ἔχει σπουδάσει θεολογία (Ἀθήνα), θρησκευτικὲς ἐπιστῆμες, φιλοσοφία και ψυχολογία (Λουβαίνη), ἔχει διατελέσει ἐπισκέπτης καθηγητὴς ἤ ἐρευνητὴς στὴ Γαλλία (Λίλλη) καὶ Ἀμερική (College of William & Mary, Arizona State University, New York University) καθώς καὶ πρόεδρος τῆς International Association for the Psychology of Religion καὶ τῆς Académie Internationale des Sciences Religieuses, (ἄλλοι διατελέσαντες πρόεδροι ἀπὸ τὸν Ὀρθόδοξο χῶρο : Καθ. Νίκος Νησιώτης καὶ Μητροπολίτης Ἑλβετίας Δαμασκηνός), καὶ ἐπιτελεῖ ἐρευνητικὸ ἔργο στὸ χῶρο τῆς ψυχολογίας τῆς θρησκείας σὲ συσχέτιση μὲ τὴν ψυχολογία τῆς προσωπικότητας καθὼς καὶ τὴν κοινωνική, τὴν ἠθικὴ καὶ τὴ διαπολιτισμικὴ ψυχολογία.
Ἡ ἐπίσημη ανακοίνωση τοῦ FNRS, βασισμένη στὸ ἔργο τῆς διεθνοῦς πολυμελοῦς διεπιστημονικῆς ἐπιτροπῆς ποὺ ἀπένειμε αὐτὸ τὸ βραβεῖο, κοινοποιεῖ τοὺς λόγους:
« Στὸν χῶρο τῆς Ψυχολογίας, ὁ Καθηγητὴς Σαρόγλου ξεχωρίζει γιὰ τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο μπόρεσε νὰ συγκεντρώσῃ διαφορετικὰ ρεύματα σκέψης, δημιουργῶντας ἔτσι ἕνα πολυεπιστημονικὸ πεδίο ἔρευνας καί, μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο, ἐξέτασε σειρὰ εὔστοχων καὶ θεμελιωδῶν ἐρωτημάτων ποὺ ἀφοροῦν τὴν κοινωνία γενικώτερα. Ἡ φήμη του βασίζεται ὄχι μόνο σὲ ἕνα ἐξαιρετικὸ προφὶλ ἐπιστημονικῶν δημοσιεύσεων, ἀλλὰ καὶ στὴ δραστηριότητά του σὲ διεθνεῖς ὀργανισμοὺς καὶ στὴν ξεχωριστὴ καὶ μὲ εὗρος ἡγεσία καὶ ἐπιρροὴ ποὺ ἔχει ὡς διανοούμενος. Τὸ ἔργο του, μὲ κινητήρια δύναμη τὴν ἀνάπτυξη τῆς διαπολιτισμικῆς ψυχολογίας τῶν θρησκειῶν, ἀναγνωρίζεται ὡς τολμηρὸ καὶ καινοτόμο, ὅσον ἀφορᾶ τὴ συνάντηση τῆς πειραματικῆς μεθοδολογικῆς προσέγγισης ποὺ ἀκολουθοῦν οἱ ψυχολόγοι τῆς προσωπικότητος καὶ οἱ κοινωνικοὶ ψυχολόγοι μὲ τὴν ἱστορικὴ καὶ πολιτιστικὴ προσέγγιση, εἰδικὴ στὶς ἐπιστῆμες τῶν θρησκειῶν».