Ἐνορία Ἁγίας Βαρβάρας, Genk

Ἐνορία Ἁγίας Βαρβάρας Γκὲνκ (Genk)
Ἱστορικὸν

Οἱ πρῶτοι Ἕλληνες ἐργαζόμενοι εἰς τὰ ἀνθρακωρυχεῖα τῆς περιοχῆς τοῦ Γκὲνκ ἠφίχθησαν περὶ τὰ τέλη τοῦ ἔτους 1956. Μεταξὺ τῶν πρώτων μελημάτων αὐτῶν ἦτο ἡ ἀπόκτησις ναοῦ διὰ τὴν ἐπιτέλεσιν τῶν θρησκευτικῶν των καθηκόντων. Μετὰ κόπων καὶ μόχθων πολλῶν ἐτῶν καὶ διὰ μόνης τῆς βοηθείας τοῦ Θεοῦ ἀπέκτησαν καὶ ἐν συνεχείᾳ διεκόσμησαν, ὅπως ἁρμόζει εἰς τὴν πίστιν τῶν προγόνων, τὰς ἐκκλησίας εἰς τὴν περιοχὴν τοῦ Λιμβούργου.

Εἰς δὲ τὴν πόλιν τοῦ Γκὲνκ τὸ ἰσόγειον οἰκίας τινὸς ἐχρησιμοποιήθη ἀρχικῶς ὡς ναὸς, ἐνῷ ὁ πρῶτος ὄροφος ὡς κατοικία τοῦ ἱερέως. Ἀκολούθως, ἕν παράπηγμα καταλλήλως καὶ εὐπρεπῶς διαμορφωθὲν κατέστη ὁ ἑπόμενος εὐκτήριος οἶκος ἀφιερωθεὶς εἰς τὴν Ἁγίαν Μεγαλομάρτυρα Βαρβάραν, ὁ ὁποῖος ἦτο κοινὸς χῶρος λατρείας καὶ διὰ τοὺς Λευκορώσσους καὶ Οὐκρανούς. Τὴν 5^ην Αὐγούστου τοῦ ἔτους 1974 ὁ Δῆμος τοῦ Genk παρεχώρησεν οἰκόπεδὸν τι εἰς τὴν περιοχὴν τοῦ Zwartberg διὰ τὴν ἀνέγερσιν ναοῦ. Πρὸς εὐόδωσιν τοῦ θεαρέστου αὐτοῦ σκοποῦ τοῦ τεθησομένου ὑπὸ τὴν καθοδήγησιν τοῦ τότε Μητροπολίτου Βελγίου καὶ μετέπειτα Κώου κυροῦ Αἰμιλιανοῦ Ζαχαροπούλου καὶ διὰ τῶν ἀόκνων προσπαθειῶν τοῦ ἱερέως τῆς παροικίας καὶ τῶν εὐλαβῶν χριστιανῶν τῆς περιοχῆς διεξήχθησαν ἔρανοι καὶ ἐπελέγησαν ἄλλαι συντονισμέναι ἐνέργειαι διὰ τὴν ἐξεύρεσιν τοῦ ἀπαιτουμένου χρηματικοῦ ποσοῦ. Μολονότι ἔλαβε χώραν ἡ κατάθεσις τοῦ θεμελίου λίθου, ὅμως, λόγῳ διαφωνιῶν, τὸ ὅλον ἔργον ἐκωλυσιέργει. Τὸν Φεβρουάριον τοῦ ἔτους 1983 ἐπραγματοποιήθη κοινὴ σύσκεψις, εἰς ἥν παρέστησαν ὁ νεοεκλεγεὶς Μητροπολίτης Βελγίου κ. Παντελεήμων, ὁ τότε Πρόξενος Λιέγης κ. Κοδέλλας, ὁ ἱερατικῶς προϊστάμενος π. Σπυρίδων Ἀποστολάκης, ἡ Ἐκκλησιαστικὴ Ἐπιτροπὴ καὶ ἅπαντες οἱ ἐν Genk φορεῖς μὲ σκοπὸν τὴν διεξοδικὴν μὲν συζήτησιν τῶν προκυψάντων προβλημάτων καὶ τὴν ἐν συνεχείᾳ δὲ ἐξέρευσιν τῶν τρόπων ἐπιλύσεώς των. Ἡ ἐπιτυχὴς αὕτη σύσκεψις ἀπέδωσεν καρπούς, ἀφοῦ κατὰ τὸν μῆνα Αὔγουστον τοῦ ἰδίου ἔτους ἤρχισαν ἐκ νέου αἱ ἐργασίαι ἀνεγέρσεως, αἱ ὁποῖαι ὁλοκληρώθησαν ἅμα τῇ ἀποπερατώσει αὐτοῦ. Ὁ Ἱερὸς Ναὸς τοῦ Γκένκ τυγχάνει ἰδιόκτητος, καταβάλλεται ὅμως ὑπὸ τῆς Ἐνορίας τὸ ποσὸν τῶν 2,50 εὐρὼ ἐτησίως εἰς τὴν Δημαρχίαν διὰ τὸ οἰκόπεδον.

Τὴν 25^ην Μαρτίου 1984 ἐτελέσθη ἡ πρώτη Θεία Λειτουργία, ἐνῷ τὴν 8^ην Μαΐου τοῦ ἔτους 1986 ἔλαβον χώρα τὰ ἐγκαίνια τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ ὑπὸ τοῦ Μητροπολίτου Γορτύνης καὶ Ἀρκαδίας Κυρίλλου, συμπαραστατουμένου ὑπὸ τοῦ Μητροπολίτου Βελγίου Παντελεήμονος καὶ τοῦ Ἐπισκόπου Εὐμενείας Μαξίμου, συλλειτουργούντων ἁπάντων τῶν ἐν Βελγίῳ ὀρθοδόξων ἱερέων καὶ παρουσίᾳ τῶν ἐνταῦθα ἑλληνικῶν καὶ ἐξ ἑτέρων ὀρθοδόξων κρατῶν διπλωματικῶν καὶ στρατιωτικῶν ἀρχῶν.

Ὁ Ἱερὸς Ναὸς ἐπλουτίσθη, σὺν τῷ χρόνῳ, διὰ ξυλογλύπτου εἰκονοστασίου, ἀρχιερατικοῦ θρόνου, ἱερῶν σκευῶν, πολυελαίων καὶ λοιπῶν λειτουργικῶν ἀντικειμένων, ἀκολούθως δὲ ἐπραγματοποιήθη ἡ ἐγκατάστασις κεντρικῆς θερμάνσεως διὰ προσφορῶν χριστιανῶν ἐξ ἁπάντων τῶν ἐν Βελγίῳ περιοχῶν, ἰδιαιτέρως δὲ ἐκ τῆς ἐνορίας τοῦ Genk. Τὰς ἐργασίας ἐπέβλεπεν καὶ ἐπρωτοστάτει ὁ ἀόκνως ἐργασθεὶς Ἱερατικῶς Προϊστάμενος Πρωτοπρεσβύτερος Σπυρίδων Ἀποστολάκης.

Ἀπὸ τοῦ ἔτους 1991 ἐδιωρίσθη ἐφημέριος ὁ Πρωτοπρεσβύτερος Ἐμμανουὴλ Κάζηλας, ὅστις  ἐξυπηρέτει τὸ Λιμβοῦργον μετὰ τῶν συμπρεσβυτέρων αὐτοῦ  Ἐλευθερίου Ἀνυφαντάκη καὶ Γεωργίου Καρασαββίδου, ὑπὸ τὴν καθοδήγησιν τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Σπυρίδωνος Ἀποστολάκη.

Δύο ἔτη ἀργότερον προσετέθη ὡς ἐφημέριος ὁ π. Ζαχαρίας Μαλλιαράκης. Τὰ ἔργα καλλωπισμοῦ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ ἐσυνεχίσθησαν ἀδιαλείπτως. Ἠγοράσθησαν καθίσματα, ἐξοπλίσθη τὸ ἐνοριακὸν κέντρον, διεμορφώθη καταλλήλως ὁ χῶρος, ὅστις ἔμελλε νὰ καταστῇ ἡ κατοικία τοῦ ἱερέως, ἐνῷ διὰ τῆς ἀρωγῆς τοῦ Δήμου ἐπλακοστρώθη ὁ αὔλειος χῶρος.

Ἐν ἔτει 1999 ἀνέλαβεν ὡς ἱερατικῶς προϊστάμενος ὁ π. Ἐμμανουὴλ Κάζηλας, ἔκτοτε τὸ γραφεῖον τῆς Ἐνορίας μετεφέρθη εἰς τὴν κατοικίαν τοῦ ἱερέως. Ἐπραγματοποιήθησαν αἱ ἀγοραὶ ἠλεκτρονικοῦ ἐξοπλισμοῦ, κώδωνος, ξυλογλύπτων ἐπίπλων ἀπαραιτήτων διὰ τὴν Θείαν Λατρείαν καὶ νέων ἱερῶν σκευῶν. Ἐγκατεστάθησαν ὁ μηχανισμὸς συναγερμοῦ, συστήματος ἐξαερισμοῦ καὶ τὸ σύστημα  νέας ἠλεκτρικῆς καὶ μικροφωνικῆς ἐγκαταστάσεως. Κατεσκευάσθησαν τὸ γραφεῖον Κεντρικῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐπιτροπῆς (Centraal Kerk bestuur Limbourg) Λιμβούργου καὶ εἷς νέος ἀποθηκευτικὸς χῶρος. Ἐξωραΐσθη ὁ προαύλειος χῶρος, ἐνῷ ἀντεκατεστάθη τὸ σύστημα θερμάνσεως καὶ ἡ πεπαλαιωμένη σαθρὰ στέγη διὰ νέας. Τέλος ἠγιογραφήθη ὁ Ἱερὸς Ναὸς δι’ ὡραιοτάτων τοιχογραφιῶν βυζαντινῆς τεχνοτροπίας

Διατελέσαντες Κληρικοὶ
– Ἀρχιμανδρίτης Σεραφεὶμ Πάτσιος.
– Ἀρχιμανδρίτης Τιμόθεος Μαβιᾶς.
– Πρεσβύτερος Κωνσταντῖνος Βαρζός.
– Πρεσβύτερος Μηνᾶς Λαμπράκης.
– Ἀρχιμανδρίτης Μισαὴλ Γκομούζας.
– Πρωτοπρεσβύτερος Ἰωακεὶμ Λημνιούδης.
– Οἰκονόμος Ἀνδρέας Διαλεχτός.
– Πρωτοπρεσβύτερος Σπυρίδων Ἀποστολάκης.
– Πρεσβύτερος Γεώργιος Καρασαββίδης.
– Πρωτοπρεσβύτερος Ἐλευθέριος Ἀνυφαντάκης.
– Πρωτοπρεσβύτερος Ζαχαρίας Μαλλιαράκης.
Ἐν ἐνεργείᾳ Κληρικὸς
– Ἱερατικῶς Προϊστάμενος: Πρωτοπρεσβύτερος Ἐμμανουὴλ Κάζηλας, (ἀπὸ 1ης Ἰανουαρίου τοῦ ἔτους 1991 μέχρι τῆς σήμερον).