KERSTBOODSCHAP

+ B A R T H O L O M E O S

door de genade gods Aartsbisschop van Konstantinopel, het Nieuwe Rome, en Oecumenisch Patriarch, aan alle gelovigen van de Kerk : genade, barmhartigheid en vrede zij U, van Christus de Heiland, die in Bethlehem geboren is.

Geliefde broeders en kinderen in de Heer,

De grote, heilige dag van de Geboorte van Christus is weer aangebroken. Deze dag, die toch de grondslag is van alle grote kerkelijke feesten, roept ons allen op tot geestelijke versterking door de Oude der Dagen (Daniël 7:9), die voor ons een kind geworden is, te ontmoeten.

“Het welbehagen van God de Vader”, zoals de heilige Johannes van Damascus nadrukkelijk zegt, “de eniggeboren Zoon, het Woord van God en God die IS in de schoot des Vaders, één van wezen met de Vader en de Heilige Geest, die is van vóór alle eeuwen, de beginloze”, daalt af uit de hemel tot ons, Zijn dienaren. Hij is volkomen God en wordt volkomen mens; daarmee verricht Hij het enig nieuwe onder de zon. Dat de Zoon van God het menselijk vlees aanneemt, moet niet symbolisch worden opgevat, zoals de incarnaties van allerlei mythische “goden”, maar als werkelijkheid, de enig nieuwe werkelijkheid: Jezus Christus is geboren op een bepaald moment in de geschiedenis, onder Keizer Octavianus Augustus, omstreeks 745 na de stichting van de stad Rome, [volgens de nieuwste astronomische gegevens] onder een bepaald volk: het Joodse volk, “uit het huis en de stam van David”; op een bepaalde plaats: Bethlehem in Judea; en met een heel bepaald doel: “Hij is vleesgeworden, opdat wij vergoddelijkt worden”, zoals Athanasius de Grote het bondig zegt.

Deze incarnatie van God het Woord, geeft ons de mogelijkheid om onze uiterste grenzen te bereiken. Grenzen die niet samenvallen met “het schone en goede” van de oude Grieken, of met de deugd en de rechtvaardigheid van de filosofen, ook niet met de kalmte van het boeddhistische nirvana, noch met de overstijging van het lot, of het zogenaamde karma, door voortdurende afwisseling van levensvormen, evenmin door zogenaamd tegengestelde elementen van een of andere levenskracht met elkaar in harmonie te brengen, of wat dan ook maar. Christus overstijgt door Zijn vleeswording het bederf en de dood van het gehele bestaan, waardoor wij geënt worden op het goddelijk leven en Zijn heerlijkheid, en – uit genade – door Hem met God de Vader in de Heilige Geest worden verenigd. Dat zijn onze uiterste grenzen: die persoonlijke vereniging met de Drie-enige God. De Geboorte van Christus belooft ons geen gefantaseerde zaligheid of een abstracte eeuwigheid, maar reikt ons de mogelijkheid aan van een persoonlijke deelname aan het goddelijk leven en Gods liefde, door trede voor trede oneindig tot Hem op te gaan. Zij schenkt ons niet alleen de mogelijkheid om kind van God te worden, maar ook om deel te krijgen aan de goddelijke natuur.

Natuurlijk klinken deze waarheden absurd in deze tijd van verwarring en crisis wereldwijd. Mensen die gericht zijn op de ‘afgoden’ van deze wereld, zien hun hoop dagelijks schrijnend gelogenstraft. De menselijke persoon raakt bekneld onder getallen, machines, computers, de beurs, en ijdele, schreeuwende reclame. De natuur wordt bedreigd, het milieu aangetast. Jongeren komen vertwijfeld in opstand en protesteren tegen het onrecht van deze tijd en de onzekerheid over de toekomst. “Duisternis, zwarte wolken, stormen, en geschreeuw” heersen in onze wereld en dreigen het licht te overschaduwen van de hoop die in Bethlehem opkomt, en het vreugdevolle engelengezang te overschreeuwen: “Eer aan God in den hoge en vrede op aarde, in mensen een welbehagen” . Maar de Kerk roept allen op om de voorkeuren in het leven te herzien en om in iedere “ander” de unieke, eerbiedwaardige icoon van God te zien. De kerk zal onophoudelijk met alle kracht die haar geschonken wordt door haar meer dan tweeduizend jaar ervaring, blijven verkondigen dat het Kind in de kribbe van Bethlehem de hoop is van alle einden der aarde, het Woord en het beginsel van het leven, de verlossing die God gezonden heeft naar Zijn volk, dat wil zeggen naar de gehele mensheid.

Deze boodschap verkondigen wij met veel liefde vanaf de verdrukte zetel van de heilige grote Kerk van Christus in Constantinopel aan alle kinderen van het Oecumenisch Patriarchaat waar ook ter wereld en aan iedere mens die naar God dorst; over u allen roepen wij af het welbehagen, de vrede, de genade en de gave van verlossing van Christus, Die omwille van ons mensen en om onze verlossing uit de hemel is neergedaald en mens geworden is door de Heilige Geest uit de Maagd Maria, de eniggeboren Zoon van God, aan Wie toekomt de heerlijkheid, de macht, de eer en de aanbidding, met de Vader en de Heilige Geest, in alle eeuwen.

Fanar, Kerstmis 2008

+ Bartholomeos van Konstantinopel, vurige voorspreker voor U allen bij God.