Athenagoras van België: “We moeten Europa een ziel geven, vooral aan jongeren”!

Zijne Eminentie Metropoliet Athenagoras van België werd uitgenodigd door journaliste Vicky Flessa op het evenement “de toekomst van Europa, terug naar de mens”, gehouden in het Conservatorium van Athene. In zijn hoedanigheid van voorzitter van het Comité van Vertegenwoordigers van Orthodoxe Kerken in de Europese Unie (CROCEU), gaf Zijne Eminentie een uitstekende uitleg over de inspanningen en bijdrage van de Orthodoxe Kerk, onder de bezielende leiding van Oecumenisch Patriarch Bartholomeos, om Europa “een ziel” te geven. Na de historische toespraak van Zijne Alheiligheid de Patriarch tot het Europees Parlement in 1994, sprak Jacques Delors zowat dezelfde woorden uit: “we moeten Europa een ziel geven”.

Dit evenement vond plaats in aanwezigheid van Zijne Gelukzaligheid Aartsbisschop Hiëronymus van Athene, de president van de Academie van Athene – de heer St. Krimizis, vele leden van de Academie van Athene en vooraanstaande academici, waaronder de heer G. Babiniotis.

Zijne Eminentie benadrukte onder andere dat de hedendaagse crisis meerdere niveaus heeft niet wordt aangepakt door het nastreven van technologische, materiële en emotionele voldoening, maar dat deze intense crisis diepe spirituele wortels heeft. Het juiste gebruik van bezit en schepping, en de spirituele herdefiniëring en heroriëntatie van de mens naar de rijkdom van christelijke waarden, waarop ook het Europese bouwwerk is opgebouwd, zal het kader bieden voor een zinvolle toekomst en een duurzame oplossing voor de huidige wereldwijde catastrofale crisis.

De Metropoliet van België bedankte als voorzitter van CROCEU in het bijzonder Zijne Excellentie bisschop Apostolos van Tanagra (directeur van de Vertegenwoordiging van de Kerk van Griekenland bij de Europese Unie), daar aanwezig, voor het initiatief en de harmonieuze samenwerking.

Zijne Eminentie sloot zijn toespraak af met de volgende woorden: Het probleem is dat de doorsnee mens van vandaag zich heeft verwijderd van het kerkelijk leven en zich niet meer bewust is van het feit dat we geroepen zijn om tijdens ons leven de waarden eigen te maken van wederzijds respect, broederschap en solidariteit, wederzijdse steun en liefde -die boven elk ander principe of deugd wordt geplaatst. Deze waarden moeten de samenleving in het algemeen beïnvloeden.