WIJDINGEN TE EINDHOVEN (NEDERLAND)

Op zondag 29 januari 2006 hadden er in de schoot van de Orthodoxe Parochie van de Heilige Nektarios van Eindhoven de priesterwijding plaats van Vader Josef Moes, alsook de diakenwijding van Arkadi Vernikov. Zijne Eminentie onze Metropoliet Panteleimon van belgië, Exarch van het Oecumenisch Patriarchaat, die aanwezig was, had zijn hulpbisschop, Zijne Excellentie Bisschop Athenagoras van Sinope, opdracht gegeven de beide wijdingen toe te dienen. Mgr Athenagoras was omringd van de Aartspriesters Stephan Bakker (Amersfoort) en Silouan Osseel (rector van de Parochie van Eindhoven), de Priesters Sergi Merks (Nijmegen), Dominique Verbeke (Gent) en Matthew Arnold (Asten) en van Diaken Ciprian Popescu (Brussel). Naast de parochianen van Eindhoven, waren eveneens aanwezig : Moeder Maria en enkele van haar medezusters (Asten) en tal van gelovigen komende uit Nederland en België.

Na de Grote Intocht werd Diaken Josef Moes tot priester gewijd. Voortaan zal hij dienen als tweede priester van de Orthodoxe Parochie van Eindhoven. Hij is van Nederlandse afkomst, heeft enkele jaren in de Verenigde Staten van Amerika gewoond, waar hij trouwens een Amerikaanse huwde, maar is sinds enkele jaren terug in Nederland. Nadat hij door wijlen Aartsbisschop Serge van Evkarpia tot diaken werd gewijd, diende sinds nagenoeg 2 jaar in de Parochie van Eindhoven en werd hij enkele maanden geleden door Aartsbisschop Gabriël van Komana definitief toevertrouwd aan het Orthodox Aartsbisdom van België en Exarchaat van Nederland en Luxemburg.

Na de Epiklese werd Arkadi Vernikov tot diaken gewijd. Hij zal aanvankelijk Vader Silouan bijstaan als diaken, maar zou spoedig ook tot priester gewijd worden voor dezelfde Parochie. De nieuwe diaken is een Rus afkomstig uit Oekraïene, gehuwd en vader, en woont sinds nagenoeg 15 jaar in Eindhoven. Hij is ingenieur en werkt voor een bedrijf in de streek van Eindhoven.

In zijn toespraak hechte Bisschop Athenagoras heel veel belang aan het universeel karakter van parochies als deze van Eindhoven, die de oecumeniciteit van het Patriarchaat waartoe ons Aartsbisdom behoort, op waardige wijze beklemtonen! De Orthodoxie kan immers niet nationaal gericht zijn. Dat zou het een groot onrecht zijn!

Op het einde van de dienst sprak ook Metropoliet Panteleimon de nieuw-gewijden, de klerus en de gelovigen toe. Hij prees het werk van Vader Silouan, feliciteerde de nieuwe priester en diaken, dankte de concelebranten voor hun komst en de gelovigen voor hun trouw samenbidden. Hij dankte tenslotte ook Aartsbisschop Gabriël van Komana voor het laten overkomen van Vader Josef Moes.

Hierna kan men de toespraken lezen van Bisschop Athenagoras :

 

TOESPRAAK VAN ZIJNE EXCELLENTIE BISSCHOP ATHENAGORAS VAN SINOPE

BIJ DE PRIESTERWIJDING VAN DIAKEN JOSEF MOES

Eindhoven – 29 januari 2006

Dierbare Diaken Josef,

In deze mooie kerk van de Heilige Nektarios de Wonderdoener, hier in Eindhoven, zijn wij, klerus en gelovigen, samen gekomen om er uw priesterwijding te vieren en om er te bidden opdat U op waardige wijze het Godsvolk zou mogen dienen, waarbij het Heilig Altaar altijd centraal zal staan.

U bent eerder door Aartsbisschop Serge van Evkarpia, zaliger gedachtenis, tot diaken gewijd, maar bent sinds een paar jaar geïntegreerd in deze Parochie. Onze Metropoliet Panteleimon heeft me gevraagd U vandaag van diaken tot priester te wijden, waarbij ik “de goddelijke genade” zal afsmeken, “die altijd het zwakke geneest, en aanvult wat tekort schiet”.

Na een bijzonder woord van dank aan Aartsbisschop Gabriël van Komana – die U liet overgaan van het Exarchaat van de orthodoxe parochies van Russische traditie in West-Europa naar ons Aartsbisdom – zou ik hier op dit grote ogenblik van uw leven enkele waarheden willen benadrukken die belangrijk zijn voor uw priesterlijk leven.

Volgens het typikon van de priesterwijding staat U hier nu vòòr mij, met naast U een diaken (gewoonlijk moeten het er twee zijn) en hij leidt U naar de Solea. Het is op deze plaats dat de diaken U zal toevertrouwen aan de twee oudste priesters die U aanbieden aan de bisschop. De eerste van de priesters zingt “Beveel!”; de tweede “Beveel!” (eigenlijk in het meervoud); terwijl de eerste opnieuw zingt “Beveel, Heilige Meester, hem die U nu wordt aangeboden!”. De bisschop onthaalt U, zegent U, en de priesters leiden U vervolgens driemaal rond het Heilig Altaar terwijl ze de volgende Troparia zingen : “Heilige Martelaren”, “Ere zij U, o Christus God” en “Verheug U, Jesaja”.

Het is dus de diaken die U, kandidaat-priester, aanbeveelt, en vervolgens zijn het de priesters die U bij de bisschop aanbevelen, want eerst diende U nog in de orde van de diakens en nu treedt U toe tot de orde van de priesters. Elke orde heeft weliswaar geen wereldse macht, maar een diakonale kracht, daar het zendings- en dienstwerk in de Kerk van de diakens, de priesters en de bisschoppen verschillend is.

Het driemaal “Beveel!” heeft een diepe betekenis en wordt niet zomaar gezegd. Dat het driemaal gezegd wordt, heeft een bijzondere reden.

Het eerste “Beveel!” verwijst naar het aanwezige volk, de leken. Zij worden hierbij geroepen hun instemming te geven dat U als kandidaat de tweede graad van het priesterschap moogt ontvangen. Het gaat a.h.w. om het getuigenis die de leken dienen te geven en die U zullen aanvaarden als herder. Als priester zal U in opdracht van de bisschop de U toevertrouwde kudde hoeden, en de bisschop doet dat in opdracht Christus, die het Hoofd is van de Kerk.

Het tweede “Beveel!” verwijst naar de aanwezige priesters (en diakens), die ook hun getuigenis moeten afleggen, omdat ze op dit ogenblik als getuigen optreden t.o.v. de bisschop voor de wijding die zal volgen, waarbij ze U – die aangeboden wordt – als geschikt beschouwen.

De derde aanbeveling, nl. het “Beveel, Heilige Meester, hem die U nu wordt aangeboden!” verwijst duidelijk naar de bisschop die bereid is om met de Goddelijke Genade te wijden. De bisschop is immers de meeste bekwame om het getuigenis van de leken en de klerus te aanvaarden en om – in gebed en met vreze Gods – te beslissen de wijding toe te dienen.

De drie “aanbevelingen” zijn dus de uitdrukking van de innerlijke getuigenis van de ganse kerkelijke gemeenschap. De leken en de klerus leggen getuigenis af van uw persoon en de bisschop bekrachtigt deze getuigenis en bezegelt ze “in de naam van de Vader, en van de Zoon, en van de Heilige Geest” en geeft zo opdracht U als kandidaat te laten leiden naar het Heiligdom.

Dierbare Diaken Josef,

Alles wat ik zonet gezegd heb i.v.m. de drieledige getuigenis, heeft betrekking op uw priesterwijding. De leken – vooral deze van uw parochie, waar U nu een paar jaar gediend hebt als diaken – hebben de goede getuigenis gegeven. Ze kennen U en bevestigen dat uw gevoelens voor de Kerk zuiver zijn. De diakens en priesters, die U vandaag omringen, gaven ook over U een goede getuigenis van liefde voor God. Onze metropoliet vertrouwt erin dat U een toegewijd lid bent van de klerus van ons Aartsbisdom en van onze Moeder-Kerk, het Oecumenisch Patriarchaat, en dat U in vroomheid, in alle gehoorzaamheid en in een geest van harmonie nauw zult blijven samenwerken, voor het goede van ons Aartsbisdom. Dat U vooral ook trouw en toegewijd zult dienen aan de zijde en onder de leiding van de waardige rector van uw Parochie, Aartspriester Silouan.

Vergeet ook niet dat U niet alleen de getuigenis dient te verwerven van de leken, de klerus en uw bisschop, maar ook van God-zelf, die gegeven zal worden bij de Wederkomst! Deze getuigenis heeft de grootste waarde. Ooit zei een oude en wijze priester : “Wat baat het U, als alle mensen U naar waarde schatten en liefhebben, maar de Heilige Geest weigert in uw hart te blijven. En wat zou het U schaden, indien alle mensen een slechte mening hebben over U, terwijl de Heilige Geest bevestigt dat U zoon van God bent en erfgenaam van zijn Koninkrijk”?

Vandaag bidden wij allen opdat U een goede priester van onze Kerk moogt zijn. Hierbij denk ik allereerst aan de beleving van de orthodoxe spiritualiteit; de liefde voor het kerkgebouw; de grote liefde voor de liturgische diensten en de viering van de sacramenten, vooral de Goddelijke Liturgie; maar ook aan de liefde voor het volk, een oprechte en zuivere liefde, vergevensgezind, niet te veeleisend en zonder onderscheidingen.

Dierbare Diaken Josef,

Door de Genade Gods, de zegen van onze metropoliet, de gebeden van de klerus en de leken, treedt U nu het Heiligdom binnen om de tweede graad van het Priesterschap te ontvangen.

Na het ontvangen van de Genade van de Heilige Geest, wordt U straks bekleed met de priesterlijke gewaden, terwijl wij “Axios” zullen uitroepen! Deze uitroep heeft twee betekenissen. De eerste is bevestigend, omdat alle aanwezigen bevestigen dat het goed is dat U priester bent geworden. De tweede is er als een wens, nl. dat wij wensen dat U – niet alleen door de Genade Gods, maar ook door uw persoonlijke inspanning – waardig mag worden bevonden voor uw dienstwerk in de Wijngaard van de Heer, zodat ook Christus bij Zijn Wederkomst “Axios” zal zeggen.

Ik wens van ganser harte dat U – vertrekkende van het bevestigende “Axios”, hetgeen een goed begin is – mag evolueren naar het “Axios” als wens, dat U m.a.w. altijd waardig zult mogen zijn en dat U deelgenoot mag worden van de ons door God aangeboden Verlossing. Ik richt ook gelukwensen tot uw echtgenote en uw zoon.

Treed dus maar nader, dierbare Diaken Jozef, om door de oplegging van mijn onwaardige handen de tweede graad van het priesterschap te ontvangen. Amen.

TOESPRAAK VAN ZIJNE EXCELLENTIE BISSCHOP ATHENAGORAS VAN SINOPE

BIJ DE DIAKENWIJDING VAN ARKADI VERNIKOV

Eindhoven – 29 januari 2006

Dierbare Hypodiaken Arkadi,

Ook voor U zijn wij, klerus en gelovigen, samengekomen om er uw diakenwijding te vieren en om God te vragen dat U op waardige wijze het Godsvolk zou mogen dienen, voortaan als dienaar van de tafelen.

Dit ogenblik is waarlijk een belangrijke en vreeswekkende mijlpaal in uw leven. U gaat immers straks toetreden tot het Heilige der Heiligen. U gaat een heel hoge berg beklimmen : de berg van het priesterschap. U gaat zich laten verheffen tot in de hemel. U gaat voortaan niet alleen nog met mensen dialogeren, maar ook met engelen.

Eigenlijk gaat het er hem om dat U voortaan een zware verantwoordelijkheid op uw schouders neemt. Het gaat hem om een bijzondere zending, die door God dan ook ten zeerste naar waarde wordt geschat. Het is dan ook normaal dat U deze met vreze Gods wilt aanvaarden. Ik hoor U de woorden van Mozes herhalen, die zegt : “Neem mij niet kwalijk, Heer, maar ik ben geen redenaar. Ik ben dat nooit geweest, en ik ben het ook nu niet, al hebt Gij dan ook tot uw dienaar gesproken. Ik spreek moeilijk en traag”. En dan hoor ik de stem van de Heer die tot deze profeet zegt : “Ga nu maar, Ik zal u bijstaan als ge spreekt en u ingeven wat ge moet zeggen” (Ex.4, 10 & 12). En dan hoor ik de Heer opnieuw zeggen, zoals Hij het ooit tot Paulus zei : “Wees niet bevreesd, maar spreek, en zwijg niet. Ik ben met u en niemand zal u aanraken om u kwaad te doen, want in deze stad behoren vele mensen mij toe” (Hnd. 18,9-10).

Ik zie onze Metropoliet Panteleimon – die mij verzocht heeft U, alsook de Priester Josef, te wijden – bidden. Ik zie ook uw geestelijke vader, Archimandriet Symeon, bidden. Ik zie eveneens Aartspriester Silouan bidden – die U heeft voorgedragen en die U straks nog meer zult bijstaan in het belangrijk dienstwerk dat hij vervult. Maar ook de priesters en diakens en het vrome volk Gods – dat hier vandaag verzameld is – zie ik de Heer smeken en bidden om U “te bewaren wáár gij ook gaat” (Ps. 90, 11).

Vrees niet, want de Heer is met U. Hij is en Hij zal zijn, want U hebt Hem lief met geheel uw hart en geheel uw verstand. Vrees niet, want U geeft alles aan Hem om te worden gerekend bij de “mensen die zich geheel en al hebben ingezet voor de naam van onze Heer Jezus Christus” (Hnd. 15, 26).

Als U merkt dat uw boot grote golven dient te trotseren of als U ziet dat U bedreigd wordt door vele golven, dan richt U uw ogen op en dan ziet U de Meester stappen op het water en zal U Hem horen zeggen : “Wees gerust, Ik ben het. Vrees niet!” (Mt. 14, 27).

Dit ogenblik is waarlijk groots en historisch, want voor het eerst wordt in de schoot van ons Aartsbisdom iemand van Russische afkomst tot diaken gewijd. Vergeten we het niet : ons Aartsbisdom maakt deel uit van het Oecumenisch Patriarchaat, dat als Eerste Troon van de Orthodoxe Kerk altijd al een bijzondere en uitzonderlijke rol heeft gespeeld in de verspreiding van de Orthodoxie en zich op dat vlak steeds verder ontplooit. Zo is ons Patriarchaat de Moeder-Kerk van de Orthodoxe Kerk in Oekraïne en bijgevolg ook in Rusland. Ik betreur altijd wanneer men de Russische Orthodoxe Kerk als tegengesteld ziet van het Oecumenisch Patriarchaat. Neen, zij is voortgevloeid uit het Oecumenisch Patriarchaat. Ze ontving er de orthodoxe traditie van, en later, in 1589, ook de autofefalie met als welbepaalde jurisdictie “Moskou en geheel Rusland”.

Dit ogenblik is waarlijk groots en historisch, omdat met uw diakenwijding nogmaals blijkt dat de Orthodoxe Kerk van nature uit niet nationaal gericht is. Het Oecumenisch Patriarchaat heeft immers volgens een beslissing van het IVe Oecumenisch Concilie (28e kanon) de verantwoordelijkheid toevertrouwd gekregen over de Orthodoxe Diaspora. Zo telt het binnen zijn hiërarchie bisschoppen van diverse afkomst en valt o.m. de ganse oekraïense diaspora tot zijn jurisdictie. De universaliteit van ons Patriarchaat komt vooral ook tot uiting door het bestaan van parochies als deze, die lokaal gezien, alle orthodoxe gelovigen van welke afkomst ook insluiten en de cultuur en achtergrond van elkeen van hen eerbiedigen. Zij vormen één éénheid, zonder ook maar één onderscheid te maken. Precies zoals Paulus het ons aanbeveelt!

Straks zult U als diaken en later als priester de rector van deze Parochie mogen bijstaan voor het geestelijk welzijn van alle orthodoxe christenen die in deze regio wonen. Het lijkt niet altijd de gemakkelijkste opgave, maar wel de mooiste! Straks zult U als een goede herder alle schapen die U worden toevertrouwd, bijeenhouden tot één hechte kudde, altijd en alleen met de zegen van uw kanonische bisschop, onze Metropoliet Panteleimon, en in optimale harmonie met de priesters van deze Parochie, de Vaders Silouan en Josef. Altijd ook in een geest van erkentelijkheid t.o.v. het Oecumenisch Patriarchaat dat U tot zijn geestelijkheid laat behoren en dat waakt voor het goede van de eenheid van de Orthodoxie, waar ook ter wereld. U mag dan ook fier zijn te behoren tot de Eerste Troon.

Tot slot wil ik ook gelukwensen richten aan uw echtgenote en uw zoon die U op deze grootse dag omringen en delen in uw vreugde en in de vreugde van de hele Kerk.

Mijn dierbare Hypodiaken Arkadi,

De tijd van uw heilige verlangens is aangebroken. De poorten van het Heiligdom gaan open. Treed nader tot het koor van diakens, een koor dat geleid wordt door de uitverkorene figuur die gekenmerkt wordt als een aardse engel en een hemelse mens, de Protomartelaar en Aartsdiaken Stefanos. Geef alles aan Hem die alles gaf voor ons goed, en zelf Zichzelf ga voor onze redding. Beklim de trede van het Heiligdom en ontvang de Genade van de Alheilige Geest. Amen.

TOESPRAAK VAN AARTSPRIESTER SILOUAN OSSEEL, RECTOR VAN DE ORTHODOXE PAROCHIE VAN EINDHOVEN

Eminentie,

Als rector van deze Parochie wil ik U, in naam van heel het rondomstaande volk, zeer hartelijk welkom heten onder uw kudde en in Uw kerk. Maar in het bijzonder wil ik uitdrukking geven aan onze gevoelens van diepe dankbaarheid bij de wijding van de nieuwe Priester Jozef en de nieuwe Diaken Arkadi.

Zoals Zacheus uit het Evangelie van vandaag heeft heel deze Parochie vanuit de geestelijke boom van het gebed vol verwachting uitgezien naar de komst van de Heer. En vandaag is Hij op heel bijzondere mystieke wijze in ons huis op bezoek, en vol vreugde hebben we Hem ontvangen.

In en door de Goddelijke Liturgie, en de mysteriën van de priester- en diakenwijding is Hij bij ons te gast en heeft hij groot heil over dit huis gebracht.

Het is niet te ontkennen, de werkers van het eerste uur worden oud en verliezen aan fysieke kracht. Maar God zij dank, als herder van deze kudde, bent U Eminentie, niet onverschillige gebleven voor de noden van Uw schapen, door Uw zegen te geven voor deze wijding heeft U gehoor en gevolg gegeven aan de stem van hun smeking waarvoor nogmaals onze oprechte dank.

Eerwaarde Vaders Josef en Arkadi,

De perskuip voor de wijn, de wachttoren, de omheining en de wijngaard, alles is beschikbaar. Alles wacht op U om met de instrumenten van toewijding, liefde, barmhartigheid en geduld bewerkt te worden, opdat het duizendvoudig vrucht moge voortbrengen.

Moge onze Heer Jezus Christus, die ons is voorgegaan tot de uiterste diakonia en gehoorzaamheid U zegenen en onderrichten, opdat gij uw diakonia in eensgezindheid en liefde moogt volbrengen tot in lengte van dagen.

Natuurlijk gaat onze zeer hartelijke dank ook naar alle concelebranten en gasten die van overal gekomen zijn om met ons deze dienst te vieren, maar we vergeten ook niet al die diegenen die op discrete wijze hebben bijgedragen tot het welslagen van deze voor onze parochie zo belangrijke gebeurtenis.

Wij nodigen u allen uit op de feestelijke agapé!