Orthodox Jongerenweekend in St-Joris-Weert (België) 2017

Naar goede gewoonte hield de Orthodoxe Jeugd in de Benelux (OJB-JOB) van 27-29 oktober 2017 haar jaarlijks Orthodox Jongerenweekend. Zo’n 80 orthodoxe jongeren kwamen in “De Kluis” in Sint-Joris-Weert (België) om te leren, praten, en vragen te stellen over “Onze broeder is ons leven – Relatie in het orthodox geestelijk leven volgens de H. Silouan”. Gastspreker was v. Nikolaj Sakharov van het Orthodox Patriarchaal klooster van de H. Johannes de Doper te Maldon, Essex (Verenigd Koninkrijk),  familie van de stichter, wijlen Geronda (Starets) Sophrony, een geestelijk kind was van de H. Silouan de Athoniet.

Het rustige dorp St-Joris-Weert is vrij goed bereikbaar per trein en bus. Zoals de naam doet vermoeden, ligt de Kluis echter afgelegen, middenin het Meerdaalwoud. Ze ligt bovendien in een dal, wat het contact met de natuur en met God dan wel vergemakkelijkt, maar niet met mobiele telefoonnetwerken. Het traject van het station of de bushalte naar de Kluis bleek daardoor voor sommigen avontuurlijker dan verwacht.

We werden vrijdagavond hoe dan ook verwelkomd door de verantwoordelijke vader Ciprian Popescu. Het weekend begon met een vegetarisch avondmaal, gevolgd door een eerste avondwandeling langs vrij droge paden door het bos. Intussen hadden we de eenvoudige scoutskapel met een mobiel altaar, ikonen, kaarsenstaander, en wat kaarsen omgevormd tot een stemmig orthodox veldkerkje.

Tijdens de Completen kwam ook de lokale Metropoliet Athenagoras van België zich bij ons aansluiten, samen met de Roemeense priester Agapios uit Náousa in Griekenland. Op het weekend waren trouwens niet minder dan 18 nationaliteiten vertegenwoordigd: Grieken, Polen, Roemenen, Russen, Oekraïeners, en zelfs Nederlanders en Belgen. Toch voelden we ons meteen met elkaar verbonden door het gemeenschappelijke orthodoxe geloof. De vreugde van het gemeenschappelijk gebed en om elkaar terug te zien, ging bijna ongemerkt over in een gezellige samenzang rond het kampvuur.

’s Zaterdags werden we door het klokje naar het ontbijt geroepen, waarna er korte metten werden gevierd, gevolgd door de Hoofdlezing over het weekendthema. Zonder opdringerig te zijn, en evenmin afstandelijk, slaagde v. Nikolaj er in om een levendige dialoog op gang te brengen. We konden ongeremd vragen stellen. Zelfs op de moeilijkste levensvragen rond relaties gaf v. Nikolaj een zo eerlijk mogelijk antwoord. Hij benadrukte daarbij zowel het belang van goede relaties, zeker in onze westerse maatschappij, zonder dat dit ons – zoals de H. Silouan zelf benadrukte – de moed mag laten verliezen. Aan de hand van vele voorbeelden, zowel van oude heiligen, moderne heiligen als gewoon uit het alledaagse westerse leven, verduidelijkte hij wat voor ons de beste weg is. V. Nikolaj vergeleek relaties bijvoorbeeld met een tomaat. Als je niet kunt wachten tot een tomaat rijp (rood) is, zal je nooit weten hoe ze echt smaakt, en ze waarschijnlijk zelfs nooit lusten.

Na de vragenronde, een korte wandeling, en het middageten, werden er praktische werkgroepen gehouden zoals zangles.

Daarna ging v. Nikolaj verder in op onze vragen, en waren er workshops per taalgroep: Grieks (met vader Agapios), Nederlands (met vader Dominique Verbeke, medestichter van de OJB-JOB), Frans (met vader Athanase de Theux, oud-lid van de OJB-JOB) en Engels (met vader Nikolaj). Daarbij werd besproken hoe we de visie van de H. Silouan in ons dagelijks leven kunnen toepassen.

De jonge priester Antonios Tarlizos ging voor in de dienst van de Vespers, samen met diaken Barnabas Genbrugge, en ondersteund door de jongeren, die een meertalig koor hadden gevormd. De gezangen en gebeden vloeiden naadloos over van de ene taal in de andere. V. Antonios is ook een van de stuwende krachten van de OJB-JOB, en werd onlangs tot priester gewijd.

De vredige vespers werden gevolgd door het avondmaal en een wat langere boswandeling. Wie dat wilde kon daarna rustig biechten in de kapel. Het kampvuur bood opnieuw een mooie gelegenheid voor samenzang en verbroedering.

Het weekend werd ’s zondags bekroond met korte metten (waarbij er nog kon gebiecht worden), en de Goddelijke Liturgie. De Liturgie werd voorgegaan door v. Nikolaj en v. Ciprian, bijgestaan door d. Barnabas. De koorzang werd ook nu weer volledig verzorgd door de jongeren zelf, onder leiding van v. Antonios en van Georgios Antoníou.

Daarna ontruimden en veegden we eerst de kamers, vooraleer samen het laatste middagmaal te eten. Uit de afsluiting van het weekend bleek ook ditmaal het enthousiasme van iedereen, zelfs van wie eerst dacht dat het een wat saaie boel zou worden. We stelden vast dat het Jongerenweekend (en de Ontmoetingsdag op 1 mei) eigenlijk naar méé smaakt.